หลังจากพี่จ๋ากับพี่นูนไม่อยู่ เราอยู่คนเดียว ทำเองกินเอง ดังนั้นจึงทำทิ้งไว้กินหลายๆ มื้อ
และอาหารหลักช่วงนี้ก็คือ...
แต่น แตน แต๊น... (จะแต๊นไปทำไม)
...ผักต้มกับหมูอบ
คือ มีหมูสับที่พี่นูนกับพี่จ๋าทิ้งไว้อยู่แพ็คนึง ก็เลยเอามาหมักๆ กับซ๊อส กระเทียม พริกไทย แหมะในถาดเป็นก้อนๆ แล้วเข้าเตาอบ แล้วก็เก็บใส่กล่อง แช่ตู้เย็น เวลาจะกินที ก็แบ่งมาเข้าไมโครเวฟ ก็ไม่เลวอยู่นะ
ส่วนผักต้มนี่คือ มีสารพัดผักมากมายที่พี่นูนกับพี่จ๋าทิ้งไว้เป็นมรดก ไม่รู้จะทำอะไร ก็เลยเอาทั้งหมดมาหั่นๆ แล้วโยนโครมลงในน้ำเดือดๆ ใส่ซีอิ้วนิด เกลือหน่อย พริกไทยเยอะๆ แต่ก็ยังออกมาจืด และที่สำคัญ ไม่มีไขมัน เพราะไม่มีเนื้อสัตว์เลย
เวลาจะกินที ก็ตั้งหม้อต้มให้เดือด แล้วตักใส่ชาม บางทีก็ตักใส่ข้าว เป็นข้าวต้มไปเลย ที่สำคัญ ยิ่งต้มยิ่งเละ คล้ายๆ จับฉ่ายจืดๆ ต้มจนไฟเบอร์ใกล้จะละลายหายไปในน้ำซุปอยู่แล้ว
ส่วนข้าวสวยนี่ พี่จ๋าสอนไว้ก่อนไป คือหม้อหุงข้าว พี่นูนแฮปไปแล้ว (แบ่งๆ กันตะหาก เราได้เยอะแล้วนิ) ก็เลยหุงด้วยหม้อต้ม หลักการเดียวกับหม้อหุงข้าวแหละ เพียงแต่ต้องคอยดูมันหน่อย เดี๋ยวมันจะแห้ง ส่วนน้ำก็กะๆ เอา ชิมแล้วแข็งๆ ก็เติมน้ำอีกหน่อย ถ้าน้ำเยอะไปก็ได้ข้าวต้มแหละ
เอาน่า กินๆ ไป มีกินก็ดีแล้วนิ
No comments:
Post a Comment